Gisteravond rond 20.30 geparkeerd op eerder omschreven plek in Hospitalet, voor een andere Duitse camper uit Nordhorn (ruim een half uur zuidelijker van waar wij wonen). Vanochtend bleek niet alleen dat het ook Nederlanders waren/zijn maar dat hij vroeger ook een aantal jaren bij de marine gezeten heeft en we zelfs gedurende dezelfde tijd op Hr. Ms. Zeven Provincien gevaren hebben. Beiden wisten we ons nog de bijzondere trip naar de USA (1973) te herinneren met havens zoals Baltimore, New York en Norfolk. Elkaar konden we van die tijd niet herinneren maar 'de Zeven' was een kruiser en had 750 bemanningsleden...
Ook hadden we een wederzijdse kennis, waar ik mee gevaren had en die hij goed kende uit zijn vroegere woonplaats Denekamp. Ik wist hem te vertellen dat die collega inmiddels ook al een hele tijd in Duitsland (Nortmoor, boven Leer) woont zodat ik hem misschien weer op het spoor van zijn uit het oog verloren maat heb kunnen zetten.
In Hospitalet werd het ineens drukker met o.a. een paar uit het zuiden terugkerende Nederlandse campers. Waarom die op doorreis zo vroeg daar gingen staan, is ons een raadsel maar wij zijn rond een uur of 12.30 vertrokken. Nog even langs de Dia voor stokbrood en een paar flessen Anis en daarna op de N340 in zuidelijke richting. Heel bekend allemaal want dat hebben we vorig voor- en najaar ook gereden. Nu in/bij Vinaros, ca. 85 km zuidelijk van Hospitalet de l'Infant.
Vorig voorjaar zijn we ook op de (vissers-) haven van Vinaros gaan staan en ook nu weer (net zoals vorig jaar) weer weggereden om een paar kilometer landinwaarts (en een stukje stijl omhoog) bij een voormalige kerk (anno 17nogwat), nu in gebruik als restaurant, te gaan staan. Déja Vu all over the place maar wel een leuk plekje voor de nacht :-) We staan helemaal alleen, doen we niet altijd en overal maar hier heeft niemand wat te zoeken en we hebben het vorig jaar ook overleefd.
Nu even afwassen en Kemi laten plassen, doeii
Liefs, Vic & Tjitske
Geen opmerkingen:
Een reactie posten